 |
BattlePreps (voor KMARNS intimi: thé 7P's)
Mac krijgt zijn OK pyjama aan en pleisters met een verdovende zalf, zodat hij straks de infuusprikken wat minder voelt.
|
Om 07:45 werd Mac opgehaald. Ik (Daniël) had de eer hem naar de OK te begeleiden (zie foto). Ik vond het al niks, maar op zo'n moment valt dat toch zwaarder dan ik van tevoren bedacht had. Dus met lood in mijn schoenen met Mac in zijn bedje samen met de zuster richting OK.
Eenmaal in de wachtruimte was het erg lang wachten. Mac gedroeg zich voorbeeldig, maar zoals ik al zei, hij trok een soort schermpje omhoog. Hij was heel rustig, vrolijk en leek de andere kindjes te vermaken met wat gespring in zijn bedje. Maar er zat een ander Macje die enige nattigheid voelde. Hij moest wel erg lachen om de rooie muts die papa (in opdracht van mama) op zijn hoofd kreeg. (ik lachte mee...met een beetje kiespijn)
Eindelijk, na erg lang wachten, kwam eerst de chirurg en daarna de anesthesist. Toen ging het eindelijk gebeuren. Ook in die ruimte en de prikjes bleef Mac heerlijk ontspannen.
Ik mocht daarna vertrekken, wist niet dat je kon verdwalen op zo'n moment...ahum..."blijven piekeren"...zeggen ze dan....nou effe niet!
Ik heb snel een berichtje geplaatst op het weblog en we zijn daarna wat gaan eten en drinken in de stad. Dat was ons aangeraden en dat was een heel goed advies.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten