De koffertjes zijn allemaal gepakt, zijn speelgoed (mocht alleen zacht speelgoed meenemen) in een extra tasje mee. Zijn nieuwe kleertjes en pyjamaatjes die hij van onderen aan kan doen (want er mogen geen kleertjes over zijn geopereerde koppie) zijn gepakt. Zijn speentjes, om hem wat troost te bieden als hij verdrietig is en we hem nog niet mogen oppakken na de operatie, zijn ook mee. Zijn beer (zie filmpje)ligt nu nog lekker bij hem te slapen en die zal vanaf nu zijn zijde niet meer verlaten schatten we zo in. Het is jammer dat Wookie, de kat, niet ook mee kan, want dat is zijn grote vriend.
Vanmiddag (gelukkig) te horen gekregen dat we een kamer toegewezen hebben gekregen in het Ronald McDonaldhuis, dat is een hele gerust stelling, zo zijn we allemaal dicht bij elkaar, dat geeft toch wel een prettig gevoel. Nooit bij stil gestaan hoe fijn dat is voor gezinnen dat zulke huizen zijn opgericht, totdat je er zelf mee te maken krijgt.
We gaan nu lekker slapen, voor zover dat gaat lukken, op naar morgen, de voorbereiding voor dinsdag. We zijn benieuwd hoe Mac zal reageren, slapen in het ziekenhuis. We denken dat hij de eerste dag vooral erg interessant zal vinden, allemaal nieuwe mensen, kindertjes en een hoop te zien. Daarnaast hopen we dat morgen een dag is dat we zelf ook weer een beetje gerustgesteld worden...we gaan het meemaken.
Tot morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten