UPDATE MAC - Operatie geslaagd

Vanmiddag rond 13:15 werden we gebeld door het ziekenhuis, dat was 1,5 uur eerder dan gepland. Met goed nieuws. De operatie was goed verlopen en Mac mocht naar de IC. Wij waren net een cadeautje voor hem aan het kopen. Wij dus snel terug naar het ziekenhuis.

Daar aangekomen bleek dat mijnheer al rechtop had gestaan in zijn bed (weliswaar half onder narcose) maar dit hadden ze op de IC nog niet meegemaakt. Ze vroegen aan ons:"Het is zeker een behoorlijk karaktertje of niet?" Wij waren en zijn natuurlijk gelijk beretrots of is het berentrots...whatever. De arts is gekomen en heeft ons persoonlijk uitgebreid verteld hoe de operatie is verlopen. Mac heeft wel heel veel bloed verloren, maar dat bleek redelijk normaal bij deze operatie. Ze hebben zijn schedeltje ingekort en breder gemaakt (kort gezegd) en zijn voorhoofd ook compleet in model gezet....en dat zie je gelijk!! Ik (Daniël) heb hem met een grote glimlach de hele avond zitten bewonderen...laat staan hoe mama erbij stond! Maar het resultaat is, ondanks het aanwezige verband, heel mooi.

Mac is nu heel rustig en gelaten onder zijn toestand. Hij krijgt pijnstilling en wordt goed in de gaten gehouden. Hij heeft 2 drains in zijn hoofd om overvloedig vocht en bloed van de wond weg te laten lopen. Ik vind het er aandoenlijk maar toch ook grappig uitzien..want hij is nu echt een teletubbie. Vanavond was zijn HB gehalte wel te laag dus gingen ze extra bloed toedienen. Het is nu aankomende nacht nog wel spannend hoe hij zich houdt en hersteld. Eva mocht vanavond een doekje met water aan hem geven en dat was erg leuk om te zien. Ik ga proberen dat filmpje zo snel mogelijk te posten.

Mac ziet er nu nog goed uit behalve dat hij behoorlijk wit ziet, maar vanaf morgen gaat dat naar alle waarschijnlijkheid ernstig veranderen....jammer genoeg. Maar dat komt weer goed, maar er zal een aanzienlijke zwelling gaan plaatsvinden in zijn aangezicht.

Wij gaan nu wat proberen te rusten want oma Amelie, mama en papa zijn aardig bekaf.
Ik zal van alles vergeten zijn te vertellen, want ik heb mijn hoofd er niet bij. Ik gaf gisteren mama zelfs een slabbetje onder haar kin i.p.v. onder de kin van Mac.

Hier nog even wat tekst van de indrukken van Eva van deze dag:
Vanochtend vanaf zes uur mocht Mac niets meer hebben, dus om 5.50 uur heb ik hem nog een flesje water gegeven om de tijd door te kunnen komen totdat hij onder narcose moest. Daarna was hij heerlijk knuffelig en heeft hij lekker bij mij op bedje gerommeld en geknuffeld en gelukkig was hij heel vrolijk. Om 6.30 uur kwamen papa en oma bij ons en begonnen de voorbereidingen met de verpleegster en daarna wachten totdat hij werd opgehaald. Dat zijn echt geen leuke momenten en gelukkig nam Daniël de taak op zich om Mac te begeleiden. en dan is hij uit het zicht en begint het wachten. Wat een onbeschrijfelijk rotgevoel is dat zeg! Je aandacht heb je er niet meer bij en je zit alleen maar te wachten op het verlossende telefoontje van de arts dat de operatie geslaagd is. En dan mag je eindelijk bij hem en ook al weet je dat hij er zo bij ligt, het is toch even wennen en niet leuk. Eerst wilde hij niet echt rustig liggen, wilde zich omdraaien, was een beetje boos, maar uiteindelijk om een uur of vijf gaf hij zich over en bleef hij rustiger liggen. Vanavond was hij wat misselijk en moest tot twee keer toe overgeven. daar heeft hij wat medicatie voor gekregen en dat hielp. vanavond slaap ik bij oma Amelie en Daniël in het Ronald McDonald huis, alles is hier heel goed geregeld, dat is echt zo fijn dat deze mogelijkheid er is!
Als er iets met Mac is vannacht, als hij heel verdrietig is, dan bellen ze ons gelijk en zijn we binnen vijf minuten bij hem. de begeleiding en verpleging is tot nu toe helemaal top, dat geeft ook rust, hij is echt in goede handen.

Mac aan het 'drinken' !