Mac is vanaf het weekend overdag behoorlijk de oude. Hij is weer het ongeleide projectiel en we moeten af en toe rennen vliegen en DUIKEN...om de kleine man te behoeden voor aanstormend onheil. Hij weet de spanning erin te houden. Dat komt ook omdat wij ons wel een beetje schuldig maken aan het feit dat we hem niet echt temperen in zijn enthousiasme...we hebben er gewoon teveel lol in..we lachen ons gek....EN HIJ OOK!!
Sinds gisteren (dag 16) heeft hij ook weer gemeend een beetje op zijn kop te moeten staan! In het weekend was hij opvallend en voorzichtig met zijn hoofd tegen dingen aan aan het aftasten hoe zijn hoofdje voelde (tenminste zo leek dat) en maandag en dinsdag nam hij weer vol overgave de snoekduik op de bank zo de kussens in. Dat is zijn avondritueel met papa voor het slapen gaan! En gistermiddag ging hij 'ondersteboven' staan op handen en voeten...dus ook die pose durft hij weer aan!
Het litteken op zijn hoofd is flink actief. Het is hier en daar wat rood en opgezet/hard, maar het oogt gezond. Zijn hechtingen laten hier en daar los en mama heeft papa al een paar keer weggestuurd omdat hij met naald en garen achter de kleine man stond. Ja vroeger kreeg je nog handwerk op de lagere school en dat wilde papa weer eens in de praktijk brengen op een mooi oefenobject.
Op deze foto kun je nu goed het grillige verloop zien van zijn hoofdje. Papa noemde het een grillig verloop van zijn schedel en mama zegt van zijn hoofd. Hopelijk heeft mama gelijk (heeft ze meestal, ik ben namelijk vroeger niet geopereerd aan mijn schedel, met alle gevolgen van dien) en is het dus vocht en trekt dat weg. Wat het ook is, dat horen we volgende week.
Mac geniet zowel zichtbaar als hoorbaar van alle aandacht, kaartjes en kado's....dat wordt afkicken straks!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten