Nog even voordat wij zelf ons ogen sluiten, want we zijn leuk bekaf. We liggen al op bed, maar vandaag gaat het weer een stuk beter met Mac ten opzichte van de ochtend. De onderstaande foto's zullen dat onderbouwen:
Maar hij weet het zelf ook wel, want bepaalde dingen die hij voor de operatie deed laat hij achterwege. Hij gaat bijvoorbeeld niet op zijn geliefde rubber opblaashond zitten. Want daar werd hij altijd wild op en dat eindigde altijd met een tuimeling naar voren of naar achteren. Maar hij doet het nu niet. Ook blijft hij langer op schoot zitten en kijkt hij zelfs televisie...dat kon hem (behalve de teletubbies) nooit echt boeien.
Maar het is goed om te zien dat de kleine man weer langzaam aan de draad weer oppakt.
We laten hem, natuurlijk onder strakke begeleiding, wel gewoon zijn ding doen. Want op de eerste plaats is beweging goed om de zwelling aan zijn koppie sneller af te laten nemen en ten tweede willen we hem zijn natuurlijke ontwikkeling niet in de weg staan. Alleen moeten we nu een handje bijsteken.
We waren vanmiddag wel erg blij om te zien dat hij zo genoot in de buitenlucht en even alle nare ervaringen kon vergeten. Daarna in slaap vallen ging ook met aanzienlijk minder onrust en schrikreacties.
Het is toch niet te geloven hoe snel het kan gaan..... woensdag op de intensive care en vandaag (zaterdag) alweer lekker oeroezen in de tuin, niet lang maar wel voldoende voor papa om wat mooie kiekjes te schieten.
Wat goed om te lezen en zien zeg! Wat is Mac een superkind! (heeft ie vast van zijn ouders)
BeantwoordenVerwijderenEn wat gaat het (gelukkig) ongelooflijk snel dat jullie weer lekker thuis zijn met hem. Heerlijk om hem zo weer bezig te zien. Mooie plaatjes!
Beterschap en zet 'm op Mac!
Liefs Klaartje